عمده این آسیب ها بدلیل موج ناشی از انفجار است که باعث آسیب به ارگان های متعدد بدن از جمله ریه ها، گوش و ارگان های تو خالی بدن می شود. 

 

در حوادث ناشی از انفجار، اثرات اولیه (بدلیل جریان هوای ناشی از انفجار)، اثرات ثانویه (بدلیل اصابت ترکش ها و شعله ها) و اثرات ثالثیه (ترومای ناشی از برخورد به زمین یا اشیاء) ممکن است رخ دهد که بایستی در مصدومین مورد بررسی قرار گیرند. 

 

 

 مجروحانی که ایستاده هستند دچار بیشترین آسیب و مجروحانی که دراز کشیده اند یا دور از موج انفجار قرار دارند، دچار کمترین آسیب ناشی از انفجار می شوند. 

 

مصدومین حوادث ناشی از انفجار نیاز به ارزیابی سریع و جامع دارند، زیرا ممکن است آسیب‌های پنهان و تهدیدکننده‌ای داشته باشند.

 

 شایعترین آسیب هایی که بایستی در مصدومین این حوادث مورد بررسی و مدیریت قرار گیرند، آسیب به ریه ها، آسیب به شکم و آسیب به گوش ها هستند. 

 

مدیریت وضعیت تنفسی، مدیریت خونریزی و مدیریت سندروم له شدگی در این مصدومین از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.